Potiche (2010)
1.5/5Σκηνοθεσία: François Ozon
Σενάριο: François Ozon, Pierre Barillet & Jean-Pierre Grédy (θεατρικό)
Παίζουν: Catherine Deneuve, Gérard Depardieu, Fabrice Luchini, κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Γλάστρα του παραδοσιακού είδους, ευτραφής, μεσήλικη και με προίκα, αναγκάζεται, καταναγκάζεται, μα δε το θέλει σου λέει, να αναλάβει το οικογενειακό εργοστάσιο, όταν ο άντρας της παθαίνει πολλή φασιστική φαλλοκρατία. 
La Tour (1928): Ο πύργος του σινεμά
Σιδεριές, τσιμεντόλιθοι, εκσκαφές, μηχανικά σχέδια, ένας τύπος με μουστάκα, οι εργάτες με την κάπα, πλατφόρμες ν’ ανεβοκατεβαίνουν, περισσότερη σέπια απ’ όση μπορεί ν’ αντέξει το instagram του κινητού σου και μια πιανόλα απ’ την κόλαση να βαράει σα να μην υπάρχει αύριο. Τι είναι όλα αυτά; Το ένα απ’ τα τρία φιλμάκια που θα σου μιξάρει απόψε ο DJ Cam, στο Cine-Mix της Γαλλικής Ταινιοθήκης, που σου φέρνει ατόφιο το 12ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου απόψε στον Απόλλωνα, με τις Μάζες να μοιράζουν διπλές προσκλήσεις να προλάβεις να κερδίσεις.
Pieds Nus sur les Limaces (2010)
2.5/5Σκηνοθεσία: Fabienne Berthaud
Σενάριο: Pascal Arnold, Fabienne Berthaud
Παίζουν: Diane Kruger, Ludivine Sagnier
Δες/Κρύψε το trailer
Μετά το θάνατο της μητέρας της, μια απροσάρμοστα ξεχωριστή μικρή, δέχεται τις φροντίδες της αδερφής της που μετακομίζει στο άδειο πια επαρχιακό τους πατρικό γι' αυτό το σκοπό. 
Φεστιβάλ Γαλλόφωνου 2011: Anna Mouglalis interview
Γεννήθηκε στο Nantes από Έλληνα γιατρό και Γαλλίδα φυσικοθεραπεύτρια μόλις τριαντατρία χρόνια πριν, και λάτρεψε την υποκριτική από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στο σανίδι της ανωτάτης σχολής δραματικών τεχνών του Παρισιού για να δώσει τις εισαγωγικές της εξετάσεις. Στα 19 της ξεκίνησε μια επαγγελματική διαδρομή που την έφερε μπροστά στο φακό του Claude Chabrol πριν καλά-καλά μπει στο χώρο του κινηματογράφου, κι έκτοτε έχτισε με επιλεκτικότητα, τρέλα και πάθος, μια καριέρα που της έδωσε τη δυνατότητα να μοιραστεί την οθόνη με την Isabelle Huppert, να περπατήσει τα χαλιά της Βενετίας, να τιμήσει τις ελληνικές της ρίζες παίζοντας στην Αληθινή Ζωή (2003) του Πάνου Χ Κούτρα και το Όνειρο του Ίκαρου (2005) του Κώστα Νάτση, να δαμάσει τις πασαρέλες και να χριστεί μούσα του Karl Lagerfeld και να κλείσει τις Κάνες με το Coco Chanel & Igor Stravinsky (2009) ενσαρκώνοντας τη θρυλική περσόνα του τίτλου. Φέτος γύρισε πάλι στην Ελλάδα, ως ανάδοχος του 12ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Και όπως ήταν λογικό, μίλησε στις Μάζες.
Ça Commence par la Fin (2010): Γαλλόφωνο trailer
Πέρσι τέτοια εποχή, η πρώτη σκηνοθετική δουλειά ενός ηθοποιού με καριέρα πίσω του μεγάλη, αλλά όχι τόσο δυνατή ώστε διεθνώς να μην είναι κυρίως γνωστός ως σύζυγος της Emmanuelle Béart, ετοιμαζόταν να κάνει πρωτοσέλιδα ως η ταινία που απέρριψαν οι Κάνες, λόγω των έντονων ερωτικών σκηνών της. Κι εδώ που τα λέμε, το φεστιβάλ που έδειξε τι σημαίνει «πιο μακριά, πιο χοντρά, πιο δυνατά» με σερί τίτλων όπως το Brown Bunny (2003), το 9 Songs (2004), το Batalla en el Cielo (2005) και το Shortbus (2006), διαφημιστικά δεν θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη χάρη στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Michaël Cohen, που μίλησε στις Μάζες για την “ιστορία ενός ερωτικού πάθους που σε κάνει να ζείς ταυτόχρονα στα δύο άκρα της ζωής και του θανάτου”, και την οποία παρουσιάζει απόψε, στα πλαίσια του 12ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.
Vénus Noire (2010)
4.5/5Σκηνοθεσία: Abdellatif Kechiche
Σενάριο: Abdellatif Kechiche, Ghalia Lacroix
Παίζουν: Yahima Torres, Andre Jacobs, Olivier Gourmet
Δες/Κρύψε το trailer
Από το 1810 μέχρι και το θάνατό της το 1815, μια γυναίκα με τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά της φυλής των Khoikhoi, στεατοπυγία και sinus pudoris, περιφέρονταν σα θέαμα, σαν Αφροδίτη των Οτεντότων, στην Ευρώπη. 
Απ' τα Κόκαλα Βγαλμένα (2011): Αποκλειστικά clips
Έχοντας εδώ και χρόνια μαζέψει αρκετές διηγήσεις από τον αδερφό του, γιατρό του ΕΣΥ, για την παράνοια που επικρατεί στους διαδρόμους το δημόσιου νοσοκομείου, ώστε να απορεί «γιατί οι γιατροί δεν γράφουν αυτές τις συγκλονιστικές εμπειρίες που βιώνουν» και βρίσκοντας συναρπαστικό το θέαμα των ιδρυμάτων υγείας όποτε έμπαινε σ’ αυτά χωρίς να είναι παθών, ο Σωτήρης Γκορίτσας είχε ήδη το έναυσμα για μια ταινία σαν το Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένα, που βγήκε χθες στις αίθουσες με την υποστήριξη του Movies for the Masses. Κι όπως λέει στις Μάζες, «όταν η ταχύτητα της μοτοσικλέτας μου με οδήγησε κατευθείαν στα χέρια του ορθοπεδικού χειρουργού Γιώργου Δενδρινού που απεδείχθη και συγγραφέας και μάλιστα αυτοβιογραφικός, όλα πήραν τον δρόμο τους».