Επερχόμενη παραγωγή της Warner, το Gangster Squad (2012) συγκεντρώνει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα (διάβαζε αστεράτα) καστ της χρονιάς, τα τοποθετεί σε μαφιόζικο σκηνικό 40s (και 50s), και αν είσαι τυφλός και κουφός μπορεί και να το περάσεις για κλασικό γκανγκστερικό δράμα, αλλά έχει σχέση με τέτοιο όσο και το 300 (2007) με σανδαλαρίες της Τσινετσιτά προφανώς. Και προφανέστερα στο τρέιλερ της ταινίας, που το κυκλοφόρησε η εταιρεία για να παίζει και αυτό πριν από την καινούρια δημιουργία του Tim Burton στις αμερικάνικες αίθουσες, και συνοδεύεται, το τρέιλερ, από το Oh My God του.. αρχετυπικού γκάνγκστα Jay-Z. Το τρέιλερ συνοδεύεται και από ένα βασκάσνωμα της ψηφιακής φωτογραφίας του, που δε το λες ακριβώς πετυχημένο στις πιο σκοτεινές σκηνές (εκτός αν η ιστορία περιλαμβάνει και τίποτα κλασικούς απέθαντους), δείγμα των γενικότερων προβλημάτων τόνου που φαίνεται να έχει το στούντιο με τη παραγωγή του, της οποίας η έξοδος στις αίθουσες είναι στον αέρα (ακαθόριστη δηλαδή) ακόμα.

Σαφώς η πιο αναγνωρισμένη ταινία της χρονιάς μέχρι τώρα, το Beasts of the Southern Wild (2012) είναι στη πραγματικότητα και μια από τις πιο τραγουδισμένες του αιώνα ήδη, το έργο φαίνεται τόσο ξεχωριστό, και κυρίως τόσο μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να συλλάβει παραγωγός στο Hollywood, που οι Αμερικάνοι κριτικοί εξάντλησαν τη λυρικότητά τους προσπαθώντας να το περιγράψουν, από το Sundance όπου εξάντλησε και τα βραβεία, και δώθε. Η ταινία προσκλήθηκε και στις Κάνες φυσικά, στο Un Certain Regard, εκεί μάλλον θα σκουπίσει τις κριτικές τιμές σε στιλ Take Shelter (2011) πέρσι, αλλά βγαίνει και στις αίθουσες νωρίς, από τις 27 Ιουνίου σύμφωνα με τον προγραμματισμό της Fox Searchlight (που είχε πλειοδοτήσει στις προσφορές για διανομή στη Utah), και έτσι έχει από τη προηγούμενη βδομάδα και τρέιλερ, να προσπαθεί να προβάλλει ένα κινηματογραφικό θαύμα ανάμεσα στις πιο πλανητοσυντριπτικές μπλοκμπαστεριές που μαζεύτηκαν ποτέ να διεκδικούν προσοχή σε τόσες λίγες μέρες.

Πιο πρόσφατη δουλειά του Todd Solondz, το Dark Horse (2011) αναμενόμενα πρωταγωνίστησε το φθινόπωρο στη Βενετία (στο επίσημο διαγωνιστικό) και στο Τορόντο, και κατέληξε μια από τις κριτικά αναγνωρισμένες ταινίες της περσινής χρονιάς. Σα δουλειά του σκηνοθέτη της βέβαια, η ταινία απέχει τόσο από το mainstream όσο ο διάολος από σπιτικό εικονοστάσι γριούλας, και έτσι ξεκινάει από αυτό το καλοκαίρι να βρίσκει το δρόμο της προς τις όποιες κινηματογραφόφιλες αίθουσες της γης, παρόλο που από τις περσινές Κάνες --και νωρίτερα-- είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει πρόθυμους διανομείς. Στις υπεραντλαντικές πολιτείες, τα δικαιώματα εξασφάλισε μόλις πριν λίγες μέρες η Brainstorm Media, μια εταιρεία που ειδικεύεται σε video-on-demand και νέα μέσα, και με το Άλογο θα ξεκινήσει τα παραδοσιακά θεατρικά, οπότε στις πρώτες της προωθητικές κινήσεις εντάσσεται και το παραδοσιακό τρέιλερ που προβάλλεται από χτες διαδιχτυακά μέσω του Playlist. Στη στέγη του Playlist, στο indieWIRE, ο σκηνοθέτης δήλωνε επιπλέον το Σεπτέμβρη, πως φυσιολογικά τον δυσκολεύουν οι προσδοκίες όσων παρακολουθούν τη δουλειά του, όλοι περιμένουμε από τη μια το έργο του να κουβαλάει συγκεκριμένες αποσκευές και από την άλλη να μας ταξιδεύει σε.. εξωτικούς προορισμούς κάθε φορά, οι προσδοκίες απαιτούνε συγκεκριμένη οικεία υπογραφή αλλά και φρέσκια θεματολογία.

Με προκαθορισμένη ημερομηνία εξόδου στις 12 Οκτωβρίου, το Argo (2012) του Ben Affleck έχει προφανώς προκαθορισμένα και τα κόκκινα χαλιά στα φεστιβάλ του φθινοπώρου, στις Βενετίες, άντε στα Τορόντα, αλλά ο σκηνοθέτης, και πρωταγωνιστής, προβάρει από τώρα τις καλύτερές του τρίχες στα διαδίχτυα, είτε γιατί ξεκινάνε οι Κάνες όπου να 'ναι, είτε για να γεμίζει το χρόνο της Warner πριν από τις κόπιες του Dark Shadows (2012) από τη Παρασκευή. Είτε και για τους δυο λόγους βέβαια, το στούντιο από τη μια μεριά έχει δώσει στον Affleck, και όχι ακριβώς άδικα, ένα στάτους Clint Eastwood και βάλε, προϋπολογίζει βραβειακή και εισπρακτική αναγνώριση, και από την άλλη έχει αδειάσει το χώρο του καλοκαιρινού του προγράμματος για να απλωθεί εμπρεπώς η επιστροφή του Σκοτεινού Ιππότη, και έτσι έχει ελάχιστο εξασφαλισμένο χρόνο (σε σκοτεινές αίθουσες) για να προβάλλει τις επερχόμενες παραγωγές του.

Αν και μάλλον λιγότερο προβεβλημένο από τις υπόλοιπες κωμωδίες του καλοκαιριού, το κάποτε τιτλοφορούμενο Neighborhood Watch της Fox έχει ένα καστ τόσο ισορροπημένο που σε προκαλεί να διαπιστώσεις σε τι μπλέχτηκε, και ένα θέμα που ποτέ δε ξεφεύγει από τη καθημερινότητα της Americana, τους ύποπτους (για) εξωγήινους σε κάθε γειτονιά. Μια από τις αιτίες της ελάχιστης προβολής της παραγωγής, σίγουρα η μεγαλύτερη τους τελευταίους μήνες, είναι η εξέλιξη της υπόθεσης της εκτέλεσης του Trayvon Martin που έβγαλε κακή φήμη στην πραγματικότητα για τους υποτιθέμενους φύλακες άγγελους των γειτονιών, πολύ χειρότερη από την απλά παλαβή που τους έβγαζε νωρίτερα η ταινία, με ένα teaser κυκλοφορημένο στα τέλη του Φεβρουαρίου. Η Fox πάντως ξανάβαλε τη ταινία στο προσκήνιο, με "ακατάλληλο" τρέιλερ στα τέλη της προηγούμενης βδομάδας, για να θυμίσει πως κρατάει ακόμα γεμάτο το slot της 27ης Ιουλίου.