Le Chat du Rabbin (2011): Bande annonce du prix d’ Annecy

Αν θυμάσαι το στυλάτο τρόπο που είχε μπλέξει φαντασία και πραγματικότητα για να σου ζωγραφίσει με αδρές πινελιές ένα επιλεκτικό πορτρέτο του Charles Gainsbourg στο Gainsbourg (Vie Heroique), ή ακόμα καλύτερα αν είχες πετύχει και τις γραμμές που χάρασσαν τα πενάκια του στις σκιτσαριστές σελίδες που ενέπνευσαν την ταινία, θα θυμάσαι και τον Joann Sfar που είχε έρθει στην Αθήνα πριν ένα χρόνο και κάτι, για να σου παρουσιάσει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Και τώρα, έχεις άλλον έναν λόγο να περιμένεις να ξανάρθει, μήπως και σου φέρει την animated εκδοχή του καινούριου του κόμικ, που κέρδισε την κορυφαία διάκριση του Annecy του μεγαλύτερου φεστιβάλ animation της Ευρώπης.

Έχοντας κατακτήσει τον τίτλο ενός απ’ τους σημαντικότερους δημιουργούς του γαλλικού Νέου Κύματος των κόμιξ και κερδίσει τα βραβεία για να το αποδείξει, ο Sfar με βοηθό τον Antoine Delesvaux, συνεταίρο του στην Autochenille Production που ίδρυσαν το ’07 για να φτιάξουν προκλητικές ταινίες δημιουργών που να προσελκύουν παιδιά κι ενήλικες, χρησιμοποιεί τα κάδρα τριών τόμων της ομότιτλης σειράς κόμιξ του, για να στήσει τα κινηματογραφικά καρέ ετούτης της δεύτερης σκηνοθετικής του δουλειάς. Η οποία θα σε μεταφέρει στην Αλγερία των 20s σε πλαίσιο εύγλωττα περιγεγραμμένο απ’ το tagline της ταινίας ως Des Chats et des Dieux, όπου ένας ραβίνος με τα χέρια του αρκετά γεμάτα με τη μεταμόρφωση της κόρης του από κοριτσάκι σε γυναίκα, έχει να ξεμπλέξει κι απ’ τον ημιθανή ζωγράφο που βρίσκει σ’ ένα κουτί, την σταυροφορία του προς κάποια μυθική πόλη κάποιας χαμένης αφρικανικής φυλής, τον Ρώσο εκατομμυριούχο που τους παίρνει στο κατόπι και πάνω απ’ όλα αυτά, τον γάτο του, που καταπίνοντας ένα απ’ τα θηράματα των παπαγαλοκτόνων του εξάρσεων, αρχίζει να μιλάει, και να μιλάει πολύ. Χαιρετισμένο από τον γαλλικό Τύπο ως το νέο Persepolis, αλλά με κομματάκι πιο επεισοδιακή αφήγηση, για να ταιριάζει και την μούλτι κούλτι σάτιρα της πλοκής του με την αποσπασματικότητα στην οποία σε έχει ήδη συνηθίσει ο σκηνοθέτης, το Le Chat du Rabbin που σχεδίασε παραδοσιακά και χειροποίητα ο Sfar πριν το μετατρέψει σε 3D η UGC για διανομή σε καμιά 240άρα αίθουσες, έκανε τα αποκαλυπτήριά του την πρώτη του μήνα στις γαλλικές οθόνες, λίγες μέρες πριν πάει στην παραλίμνια κωμόπολη για να προβληθεί ανάμεσα σε πάνω από 220 επιλογές όλων των ειδών της animated τεχνικής κι όλων των μέσων και μεθόδων διανομής, αλλά και να διαγωνιστεί με άλλες εννιά μεγάλου μήκους συμμετοχές απ’ όλον τον κόσμο, για το βραβείο που είχε κερδίσει πρόπερσι ο Adam Elliot για το εξαιρετικό Mary & Max (2009) και πέρσι το Fantastic Mr Fox (2009) του Wes Anderson.

Το φεστιβάλ που είχε ανοίξει με το ισπανικό Chico & Rita στις 6 του μήνα, έριξε την αυλαία του χθες δίνοντας τη μεγάλη του διάκριση στη δουλειά του Sfar, ξεχώρισε όμως και το ιαπωνικό Colorful του Keiichi Hara που κέρδισε το βραβείο κοινού αλλά και την εύφημο μνεία της επιτροπής. Παράλληλα, ως η μεγαλύτερη ετήσια σύναξη της σχετικής βιομηχανίας, το Annecy φιλοξένησε σειρά ημερίδων για τις τεχνικές της ανησυχίες όπως ο τρόπος βελτιστοποίησης της παραγωγής, τη διανομής και της ψηφιακής εποχής, ενώ στα παράπλευρα προωθητικά, αποκαλύφθηκαν δουλειές θηρίων όπως η Pixar που δημοσίευσε και κλιπάκι για την καινούρια της μικρού μήκους, La Luna, αλλά και μικρότερων κι εξίσου ενδιαφέροντων δημιουργικών δυνάμεων, όπως τα προσχέδια απ’ τη νέα δουλειά του διδύμου του Panique au Village (2009), που επανέρχεται με τη μεταφορά ιστοριών της σειράς παιδικών βιβλίων του συγγραφέα και εικονογράφου Gabrielle Vincent στο Ernest et Celestine, ένα ντελικάτο παραδοσιακό 2D animation για αρκούδο που φιλοδοξεί να γίνει καλλιτέχνης και πιάνει κολλητηλίκια με τετραπέρατη ποντικίνα. Στα πλαίσια του φεστιβάλ, το γαλλικό κέντρο κινηματογράφου σε συνεργασία με τη Unifrance, δημοσίευσαν και τον σχετικό τους απολογισμό για το animation, υποδεικνύοντας την σημαντική αύξηση της επιδραστικότητάς του στην ευρωπαϊκή κινηματογραφική κουλτούρα και ακόμα περισσότερο στα γαλλικά κινηματογραφικά ταμεία, με τους 24 animated τίτλους που βόλταραν την τελευταία χρονιά στη Γαλλία, που δεν συνάντησαν μονάχα ευρύτερο release από κάθε άλλη χρονιά κατά μέσο όρο, αλλά πέτυχαν και ρεκόρ δεκαετίας σε εισπράξεις, μαζεύοντας 30 εκατομμύρια εισιτήρια και καπαρώνοντας 17% μερίδιο από την συνολική αγορά.