César 2010: Μέρα αντιδιέγερσης
Τα 35α César du Cinéma καταχρύσωσαν το Σάββατο στο Théâtre du Châtelet τον Prophète (2009) του Jacques Audiard, ακολουθώντας όποια σχετική και άσχετη ντόπια ομήγυρη απένειμε βραβεία φέτος (Étoiles d'Or, Globes de Cristal, Prix Méliès, Prix Louis Delluc, Prix Daniel Toscan du Plantier και βάλε), σε μια χρονιά που μπορείς να πεις ότι η Γαλλική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Τεχνικών επέδειξε μια κάποια συμμόρφωση προς τα γούστα του κοινού ή ότι απλά δεν είχε και τίποτα ιδιαίτερα αξιόλογα αρτηριοσκληρωτικό να αντιπροτείνει. Τα 1,2 εκατομμύρια εισιτήρια του Προφήτη και του Welcome (2009), και τα 1,8 του Concert (2009), ήταν βέβαια η εξαίρεση ανάμεσα στις εφτά (7) υποψήφιες για καλύτερη ταινία και δε συγκλόνισαν ακριβώς τον γαλλικό μποξόφη, όμως τα εννιά (9) αγαλματάκια αυτής που σύσσωμη η κριτική της χώρας έσπευσε να συγκρίνει με δημιουργία του Scorsese σίγουρα άφησαν τον διεθνή τύπο λιγότερο αμήχανο από προηγούμενες χρονιές και ειδικά από τη περσινή που βρήκε τη Séraphine (2008) να θριαμβεύει του τεράστιου Mesrine (2008).
Ο Προφήτης δεν είχε βέβαια γυναίκα στις πρώτες ερμηνείες ώστε να μην αφήσει βραβείο για βραβείο, και έτσι η Isabelle Adjani βρήκε ευκαιρία να σπάσει το ρεκόρ της και να δημιουργήσει νέο για τη διοργάνωση προσθέτοντας και πέμπτο χρυσό αγαλματάκι στη συλλογή της και βγάζοντας κι έναν ατελείωτο δακρύβρεχτο λόγο κατά τη παραλαβή, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όλους να θρηνήσουν το πόσο έχει πρηστεί από το BOTOX®, αν και έμοιαζε αρχικά μοντελάκι σε σύγκριση με τον φαλαινοειδή Gérard Depardieu που έκανε την απονομή. Θρήνος μάλλον έπεσε και για την Laetitia Casta που εμφανίστηκε με τα βυζιά της πεσμένα και μαραζωμένα σε κοινή θέα, στολισμένη σα τσατσά από το Πέμπτο Στοιχείο (1997), και φέρνοντας τάσεις εγκεφαλικού στον Niels Arestrup στον οποίο έδωσε το έπαθλο Β' Αντρικού. Από τις εξωγήινες στιγμές της βραδιάς δε θα μπορούσε φυσικά να λείψει και η Charlotte Gainsbourg που εμφανίστηκε ως συνήθως πάνω σε δίμετρες πλατφόρμες και με τον Yvan Attal σε ρόλο κανίς, παρόλο που ο τελευταίος είχε αυτή τη φορά τις υποψηφιότητες με το Rapt (2009). Κερασάκι στη τούρτα, ο Harrison Ford πήρε το τιμητικό του βραβείο από τη Sigourney Weaver θυμίζοντας, με την ευκαιρία του φόρου τιμής της βραδιάς στον πρόσφατα πεθαμένο Eric Rohmer, πως συνεργάστηκε με τους αμερικάνους σκηνοθέτες που εμπνεύστηκαν από τη nouvelle vague, και εννοώντας μάλλον τον Spielberg και τον Lucas.
Τίποτα φρέσκο σα τα μπούτια της Hafsia Herzi η βραδιά δεν είχε λοιπόν, και τα όποια νέα είχαν ουσιαστικά περιοριστεί στην εκλεκτική παρουσία του J'ai Tué ma Mère (2009) και του Panique au Village (2009) στη κατηγορία της ξένης ταινίας, μια κατηγορία που πήγε τελικά, μάλλον δίκαια, στο Gran Torino (2008). Τα γαλλικά ταμεία κάναν το 2009 ρεκόρ εισιτηρίων σχεδόν τριανταετίας ξεπερνώντας τα 200 εκατομμύρια, αλλά στηριγμένα κυρίως στο αμερικάνικο 3D όπως και όλα τα ευρωπαϊκά. Από τη γαλλική παραγωγή, που γενικά έδειξε μια αυξημένη τάση για.. ελληνικού επιπέδου κωμωδίες, τον περισσότερο κόσμο, 5,4 εκατομμύρια, μάζεψε ο Petit Nicolas (2009).
Όλα τα βραβεία στη flash-y επίσημη σελίδα.
Ο Προφήτης δεν είχε βέβαια γυναίκα στις πρώτες ερμηνείες ώστε να μην αφήσει βραβείο για βραβείο, και έτσι η Isabelle Adjani βρήκε ευκαιρία να σπάσει το ρεκόρ της και να δημιουργήσει νέο για τη διοργάνωση προσθέτοντας και πέμπτο χρυσό αγαλματάκι στη συλλογή της και βγάζοντας κι έναν ατελείωτο δακρύβρεχτο λόγο κατά τη παραλαβή, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όλους να θρηνήσουν το πόσο έχει πρηστεί από το BOTOX®, αν και έμοιαζε αρχικά μοντελάκι σε σύγκριση με τον φαλαινοειδή Gérard Depardieu που έκανε την απονομή. Θρήνος μάλλον έπεσε και για την Laetitia Casta που εμφανίστηκε με τα βυζιά της πεσμένα και μαραζωμένα σε κοινή θέα, στολισμένη σα τσατσά από το Πέμπτο Στοιχείο (1997), και φέρνοντας τάσεις εγκεφαλικού στον Niels Arestrup στον οποίο έδωσε το έπαθλο Β' Αντρικού. Από τις εξωγήινες στιγμές της βραδιάς δε θα μπορούσε φυσικά να λείψει και η Charlotte Gainsbourg που εμφανίστηκε ως συνήθως πάνω σε δίμετρες πλατφόρμες και με τον Yvan Attal σε ρόλο κανίς, παρόλο που ο τελευταίος είχε αυτή τη φορά τις υποψηφιότητες με το Rapt (2009). Κερασάκι στη τούρτα, ο Harrison Ford πήρε το τιμητικό του βραβείο από τη Sigourney Weaver θυμίζοντας, με την ευκαιρία του φόρου τιμής της βραδιάς στον πρόσφατα πεθαμένο Eric Rohmer, πως συνεργάστηκε με τους αμερικάνους σκηνοθέτες που εμπνεύστηκαν από τη nouvelle vague, και εννοώντας μάλλον τον Spielberg και τον Lucas.
Τίποτα φρέσκο σα τα μπούτια της Hafsia Herzi η βραδιά δεν είχε λοιπόν, και τα όποια νέα είχαν ουσιαστικά περιοριστεί στην εκλεκτική παρουσία του J'ai Tué ma Mère (2009) και του Panique au Village (2009) στη κατηγορία της ξένης ταινίας, μια κατηγορία που πήγε τελικά, μάλλον δίκαια, στο Gran Torino (2008). Τα γαλλικά ταμεία κάναν το 2009 ρεκόρ εισιτηρίων σχεδόν τριανταετίας ξεπερνώντας τα 200 εκατομμύρια, αλλά στηριγμένα κυρίως στο αμερικάνικο 3D όπως και όλα τα ευρωπαϊκά. Από τη γαλλική παραγωγή, που γενικά έδειξε μια αυξημένη τάση για.. ελληνικού επιπέδου κωμωδίες, τον περισσότερο κόσμο, 5,4 εκατομμύρια, μάζεψε ο Petit Nicolas (2009).
Όλα τα βραβεία στη flash-y επίσημη σελίδα.
Previously on Movies for the Masses: Berlinale 2010: Τα βραβεία